Zabronione

• groźby lub wyrażanie chęci wyrządzenia krzywdy fizycznej osobie lub grupie;
• promowanie przemocy lub podżeganie do przemocy, na przykład nawoływanie do ataku, zachęcanie innych do ataku oraz sugerowanie ludziom przyniesienia broni w określone miejsce w celu zastraszenia innych;
• promowanie wszelkiego rodzaju kradzieży lub przestępczego niszczenia mienia lub środowiska naturalnego;
• udzielanie instrukcji dotyczących sposobu popełniania przestępstw, które mogą wyrządzić krzywdę ludziom lub zwierzętom lub uszkodzić mienie.

Dozwolone

• groźby użycia przemocy w sytuacji całkowicie fikcyjnej (pod warunkiem, że nie odnoszą się do świata rzeczywistego).

Nienawistne ideologie to systemy przekonań, które wykluczają, prześladują lub w inny sposób dyskryminują ludzi na podstawie ich chronionych cech, takich jak wyższość rasowa, mizoginia, anty-LGBTQIA+ czy antysemityzm.

Chronione cechy to wrodzone cechy osobiste. Są one niezbywalne lub nie można ich zmienić bez poważnych szkód psychicznych i mogą prowadzić do nieproporcjonalnej stygmatyzacji. Zapewniamy pewne zabezpieczenia związane z wiekiem i możemy rozważyć inne chronione cechy w dodatkowych okolicznościach, na przykład gdy otrzymujemy informacje o regionie od lokalnej organizacji pozarządowej (NGO). Powyższe cechy wynikają z Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz konwencji międzynarodowych.

Zabronione

• promowanie przemocy, wykluczenia, segregacji, dyskryminacji lub innych form krzywdy w oparciu o chronione cechy;
• propagowanie jakiejkolwiek nienawistnej ideologii lub deklarowanie wyższości nad grupą ludzi na podstawie chronionych cech;
• poniżanie osób na podstawie ich cech chronionych poprzez mówienie lub sugerowanie, że są one gorsze pod względem fizycznym, psychicznym lub moralnym, lub używanie w stosunku do nich obraźliwych określeń, takich jak przestępcy, zwierzęta lub przedmioty nieożywione;
• używanie nienawistnych obelg w związku z chronioną cechą;
• zaprzeczanie udokumentowanym wydarzeniom historycznym, które skrzywdziły grupy ludzi w oparciu o chronioną cechę, na przykład zaprzeczanie Holokaustowi lub ludobójstwu Tutsi w Rwandzie;
• promowanie lub reklamowanie terapii konwersyjnej lub innych podobnych programów, które mają na celu zmianę orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej;
• celowe kierowanie treści do osób transpłciowych lub nonkonformistycznych płciowo, odnosząc się do nich przy użyciu ich poprzedniego imienia lub płci zamiast obecnego imienia lub wyrażonej płci (deadnaming lub misgendering);
• ułatwianie handlu wszelkimi przedmiotami propagującymi mowę nienawiści lub nienawistne ideologie, takimi jak książki i ubrania z logo i napisami nawołującymi do nienawiści.

Dozwolone

• obelgi wobec siebie używane przez osobę z określoną chronioną cechą danej grupy;
• treści edukacyjne i dokumentalne zwiększające świadomość na temat walki z mową nienawiści.

Brutalni ekstremiści to grupy niepaństwowe, w tym te wskazane przez ONZ, które stosują groźby lub przemoc wobec ludności cywilnej z powodów politycznych, religijnych, etnicznych lub ideologicznych.

Organizacje przestępcze to międzynarodowe, krajowe lub lokalne grupy, które dopuszczają się poważnych przestępstw, w tym przemocy, handlu ludźmi, porwań, przestępstw finansowych i cyberprzestępczości.

Brutalne organizacje polityczne to ugrupowania niepaństwowe, które dopuszczają się aktów przemocy głównie wobec osób niebędących cywilami i działają legalnie w ramach prawa do samostanowienia na mocy prawa międzynarodowego, takiego jak Karta Narodów Zjednoczonych, rezolucje ONZ, Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych oraz Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości.

Organizacje propagujące nienawiść to grupy, które atakują ludzi na podstawie cech chronionych,w tym między innymi podżegają do nienawiści, dopuszczają się odczłowieczania osób lub grupy oraz propagują nienawistne ideologie.

Zabronione

• konta prowadzone przez organizacje lub osoby, które stosują przemoc lub propagują nienawistne ideologie na platformie lub poza nią;
• promowanie lub materialne wspieranie brutalnej lub propagującej nienawiść organizacji, w tym wszelkie pochwały, gloryfikacje lub dostarczanie towarów lub usług;
• promowanie lub materialne wspieranie przemocy popełnianej przez brutalną organizację polityczną;
• promowanie lub materialne wspieranie osób, które są sprawcami masowej przemocy lub propagują nienawistne ideologie.

Dozwolone

• dyskusja na temat brutalnej organizacji politycznej (pod warunkiem, że nie wspomina się o przemocy);
• treści edukacyjne i dokumentalne zwiększające świadomość na temat szkód wyrządzanych przez podmioty stosujące przemoc i propagujące nienawiść.

Materiały związane z wykorzystywaniem seksualnym dzieci odnoszą się do wszelkich materiałów przedstawiających osobę nieletnią w sytuacji o charakterze jednoznacznie seksualnym, niezależnie od tego, kto je udostępnia lub tworzy, w tym materiałów wytworzonych przez samych nieletnich. Obejmuje to domniemaną lub wyraźnie widoczną aktywność seksualną oraz napaść seksualną na nieletnich, a także seksualizację lub fetyszyzację ich ciał lub części ciała.

Uwodzenie osób niepełnoletnich ma miejsce, gdy osoba dorosła zaprzyjaźnia się z osobą niepełnoletnią lub w inny sposób nawiązuje z nią relację opartą na zaufaniu w celu wykorzystania lub nadużycia seksualnego.

Szantaż seksualny to groźba udostępnienia nagich, intymnych lub seksualnych treści bez zgody. Zwykle stosuje się go w celu uzyskania pieniędzy, większej ilości nagich, intymnych lub seksualnych treści lub wymuszenia stosunku seksualnego.

Zabronione

• materiały związane z wykorzystywaniem seksualnym dzieci i nagość osób niepełnoletnich;
• propagowanie wykorzystywania seksualnego, nadużyć seksualnych i fetyszyzmu seksualnego wobec nieletnich;
• uwodzenie osób niepełnoletnich i szantaż seksualny;
• propozycje seksualne, w tym oferty udziału małoletniego w akcie seksualnym, zapraszanie do spotkania poza platformą lub prośby o udostępnianie zdjęć o charakterze jednoznacznie seksualnym (nawet jeśli obydwie strony są niepełnoletnie);
• promowanie pedofilii, na przykład zachęcanie do jakiejkolwiek formy kontaktu seksualnego, wyrażanie uczuć lub popieranie związków seksualnych między osobą dorosłą a niepełnoletnią;
• normalizowanie pedofilii, na przykład poprzez żarty na temat pedofilii;
• pokazywanie lub promowanie przemocy fizycznej, lekceważenia, gróźb i psychicznego znęcania się nad nieletnimi;
• uprzedmiotowienie lub seksualizacja osoby niepełnoletniej za pomocą obrazów lub funkcji interakcji w aplikacji, na przykład poprzez tworzenie treści za pomocą funkcji Duet lub Stitch, które wykorzystują treści osoby niepełnoletniej i obejmują naśladowanie czynności seksualnych;
• ponowna wiktymizacja małoletnich, którzy doświadczyli wykorzystywania lub nadużyć, w tym ponowne udostępnianie lub rekonstrukcje przez osoby trzecie;
• handel nieletnimi, promowanie lub ułatwianie zawierania małżeństw przez nieletnich oraz werbowanie dzieci-żołnierzy (dowiedz się więcej w sekcji Wyzysk ludzi).

Dozwolone

• opowiadanie o swoich doświadczeniach przez osoby, które jako małoletnie doświadczyły wykorzystywania lub nadużyć na tle seksualnym;
• treści edukacyjne i dokumentalne dotyczące krzywd, jakie może wyrządzić wykorzystywanie i nadużycia (pod warunkiem, że ich nie ukazują).

Akty seksualne bez zgody obu stron odnoszą się do każdego kontaktu seksualnego, który ma miejsce bez zgody wszystkich zaangażowanych.

Nadużycia seksualne z wykorzystaniem wizerunku to tworzenie, produkcja lub dystrybucja treści ukazujących nagość, częściową nagość lub o charakterze jednoznacznie seksualnym bez zgody osoby pokazywanej w tych treściach, w celu seksualizowania ciała tej osoby lub przedstawienia go w sposób seksualny.

Szantaż seksualny to groźba udostępnienia nagich, intymnych lub seksualnych treści bez zgody. Zwykle stosuje się go w celu uzyskania pieniędzy, większej ilości nagich, intymnych lub seksualnych treści lub wymuszenia stosunku seksualnego.

Molestowanie seksualne to niechciana komunikacja i zachowanie seksualne skierowane do danej osoby.

Zabronione

• prawdziwy lub fikcyjny akt seksualny bez zgody obu stron, w tym gwałt, molestowanie i dotykanie;
• nadużycia seksualne z wykorzystaniem wizerunku i szantaż seksualny;
• przemoc fizyczna między członkami rodziny lub partnerami intymnymi (przemoc domowa);
• edytowanie treści lub wizerunku innej osoby w celu jej seksualizacji lub wywołania wrażenia, że jest ona zaangażowana w aktywność seksualną;
• wyrażanie niechcianych oświadczeń o współżyciu seksualnym z konkretną osobą;
• wyrażanie się w sposób poniżający lub wulgarny na temat czyichś intymnych części ciała, w tym genitaliów, pośladków i piersi;
• zawstydzanie lub udostępnianie (lub grożenie udostępnieniem) szczegółowych informacji na temat czyjegoś prywatnego życia seksualnego, w tym historii seksualnej, imion poprzednich partnerów seksualnych i orientacji seksualnej.

Dozwolone

• opowiadanie o swoich doświadczeniach przez osoby, które doświadczyły wykorzystywania seksualnego lub przemocy ze względu na płeć;
• treści edukacyjne i dokumentalne dotyczące krzywd, jakie może wyrządzić wykorzystywanie seksualne i przemoc ze względu na płeć.

Handel ludźmi polega na czerpaniu zysków z wykorzystywania innych za pomocą oszustwa, siły lub przymusu. Uważa się, że to forma współczesnego niewolnictwa i może obejmować usługi seksualne, pracę przymusową, handel nieletnimi lub narządami, przymusowe małżeństwa, żebractwo oraz werbowanie dzieci-żołnierzy.

Przemyt ludzi polega na czerpaniu zysków z pomocy innej osobie w nielegalnym przedostaniu się do innego kraju. Może to obejmować zorganizowanie transportu, porady oraz oszustwa związane z tożsamością i dokumentami podróży.

Zabronione

• ułatwianie lub promowanie handlu ludźmi lub działań związanych z przemytem ludzi;
• prośby o pomoc w nielegalnym przedostaniu się do innego kraju.

Dozwolone

• prośby o pomoc w opuszczeniu kraju, w szczególności w przypadku ucieczki przed przemocą, torturami lub innymi rażącymi naruszeniami praw człowieka;
• wyrażanie chęci migracji do innego kraju lub pokazywanie podróży migranta (pod warunkiem, że nie jest wyraźnie wspomniany udział przemytników);
• opowiadanie historii przez osoby, które doświadczyły wyzysku;
• treści edukacyjne i dokumentalne dotyczące krzywd, jakie może wyrządzić wyzysk ludzi.

Doxing polega na publikowaniu w Internecie czyichś danych osobowych w złośliwych zamiarach. Zdajemy sobie sprawę, że intencje mogą być subiektywne, dlatego stosujemy obiektywne wskaźniki, takie jak podpisy i hashtagi, abyśmy mogli je lepiej zrozumieć.

Osoby publiczne to osoby dorosłe (powyżej 18 roku życia) pełniące znaczącą rolę publiczną, na przykład urzędnicy, politycy, znani biznesmeni lub celebryci. Osoby poniżej 18 roku życia nie są przez nas uznawane za osoby publiczne.

Zabronione

• poniżanie kogoś lub wyrażanie niechęci do niego w oparciu o jego cechy osobiste lub okoliczności, na przykład wygląd, intelekt, cechy osobowości i higiena;
• pokazywanie, że ktoś jest fizycznie nękany przez inną osobę lub grupę;
• poniżanie ofiar brutalnych tragedii, na przykład przez twierdzenie, że zasłużyły na śmierć lub że żyjący członkowie kłamią na temat zdarzenia;
• wyrażanie życzenia śmierci, poważnej choroby lub innej poważnej krzywdy fizycznej;
• poniżanie kogoś przy użyciu wulgaryzmów lub obscenicznego języka;
• grożenie doxingiem, udostępnianie informacji o koncie, szantażowanie lub hakowanie czyjegoś konta albo zachęcanie innych do takich czynności;
• promowanie skoordynowanego nękania określonej osoby lub próba wywołania sporu między ludźmi, na przykład zachęcanie innych do dodawania obraźliwych komentarzy.

Dozwolone

• krytyka treści lub działań danej osoby (pod warunkiem, że nie jest to krytyka cech tej osoby);
• reagowanie na ataki lub potępianie ich, albo inna obrona (pod warunkiem, że nie jest to nękanie odwetowe);
• krytyczne komentarze w stosunku do osób publicznych (pod warunkiem, że nie stanowią poważnej formy nękania ani nie naruszają innych zasad);
• treści edukacyjne i dokumentalne zwiększające świadomość na temat szkodliwości nękania i zastraszania.